Een triggerfinger, ook wel bekend als 'hokkende vinger' of 'trekkerduim', is een aandoening die wordt gekenmerkt door het onvermogen om een vinger soepel te bewegen.

Wat is een triggerfinger?

Een triggerfinger, ook wel bekend als ‘hokkende vinger’ of ‘trekkerduim’, is een aandoening die wordt gekenmerkt door het onvermogen om een vinger soepel te bewegen.

Het is een veelvoorkomende aandoening die meestal invloed heeft op de pezen en buigpeesschede in de hand.

Normaal gesproken glijdt de pees soepel door de peesschede wanneer u uw vingers buigt of strekt. Bij een triggerfinger is er echter sprake van een verstoring in dit glijproces.

Dit kan veroorzaakt worden door een ontsteking, verdikking of vorming van knobbels in de pees of peesschede.

De pulleys zijn essentiële onderdelen van het peessysteem en spelen een belangrijke rol bij het soepel functioneren van de pezen tijdens het buigen en strekken van de vingers.

Beschrijving van de aandoening.

In de vinger bevinden zich structuren die bekend staan als ‘pulleys’ of ‘peeskatrollen’. Deze pulleys zijn essentiële onderdelen van het peessysteem en spelen een belangrijke rol bij het soepel functioneren van de pezen tijdens het buigen en strekken van de vingers.

De pezen die de vingers buigen en strekken, worden omringd en op hun plaats gehouden door een reeks vezelige banden die peeskatrollen of pulleys vormen. Er zijn twee hoofdtypen pulleys: de A2-pulley en de A4-pulley. Deze pulleys zijn genummerd op basis van hun locatie langs de pees.

De A2-pulley is de eerste pulley die de pees omringt en bevindt zich dichtbij het gewricht van de vinger. Het heeft de vorm van een stevige band en fungeert als een soort tunnel waar de pees doorheen glijdt. De A2-pulley voorkomt dat de pees te ver naar buiten wijkt tijdens het buigen van de vinger. Het biedt stabiliteit aan de pees en voorkomt dat deze te veel naar de zijkanten beweegt.

De A4-pulley bevindt zich dichter bij de vingertoppen, net voor het laatste gewricht van de vinger. Het is ook een vezelige band die de pees omgeeft. De A4-pulley helpt de pees op zijn plaats te houden tijdens het strekken van de vinger en voorkomt dat deze te ver naar voren schuift.

De pulleys fungeren als geleiders en beschermen de pezen tegen wrijving en beschadiging. Ze verminderen de kans op peesontwrichting en helpen de pezen op hun optimale positie te houden, wat essentieel is voor een normale vingerbeweging.

Bij bepaalde aandoeningen, zoals de triggerfinger die eerder besproken werd, kunnen de pulleys ontstoken raken of verdikt raken, wat de normale glijbeweging van de pees verstoort. In sommige gevallen kan dit leiden tot het hokken of blokkeren van de vinger. In ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om de pulleys vrij te maken en de normale peesbeweging te herstellen.

Over het algemeen spelen de pulleys een cruciale rol bij het behoud van een soepele en goed functionerende vingerbeweging door de pezen op hun plaats te houden en te beschermen tegen beschadiging.

Een triggerfinger ontstaat wanneer er een verstoring is in het normale glijproces van de pezen in de hand.

Oorzaak en ontstaanswijze.

Een triggerfinger ontstaat wanneer er een verstoring is in het normale glijproces van de pezen in de hand. Hoewel de exacte oorzaak niet altijd duidelijk is, zijn er verschillende factoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan van een triggerfinger. Deze omvatten:

Peesontsteking: Ontsteking van de pezen kan optreden als gevolg van overmatig gebruik, herhaalde belasting of letsel aan de hand. De ontsteking kan leiden tot zwelling en verdikking van de pezen en peesschede, waardoor het glijden van de pees wordt belemmerd.

Verdikking van de pezen of peesschede: Soms kunnen de pezen of de peesschede verdikt raken door de vorming van knobbels of littekenweefsel. Dit kan het glijden van de pees bemoeilijken en leiden tot een triggerfinger.

Ouderdom: Het risico op een triggerfinger neemt toe met de leeftijd. Dit kan te wijten zijn aan slijtage van de pezen en peesschede in de hand na verloop van tijd.

Bepaalde medische aandoeningen: Sommige medische aandoeningen, zoals diabetes, reumatoïde artritis, jicht en hypothyreoïdie, worden geassocieerd met een verhoogd risico op het ontwikkelen van een triggerfinger.

Overmatig gebruik van de hand: Herhaalde en intensieve handbewegingen die betrokken zijn bij bepaalde beroepen of activiteiten, zoals typen, breien, tuinieren of het vasthouden van gereedschap, kunnen de kans op een triggerfinger vergroten.

Geslacht: Vrouwen lopen mogelijk een iets groter risico op het ontwikkelen van een triggerfinger dan mannen.

Hoewel deze factoren het risico op een triggerfinger kunnen verhogen, zal iedereen met deze risicofactoren daadwerkelijk een triggerfinger zal ontwikkelen. Het precieze mechanisme achter het ontstaan van een triggerfinger kan variëren en soms is de oorzaak onbekend.

Een triggerfinger kan verschillende symptomen veroorzaken die de normale beweging van de vinger beïnvloeden.

Symptomen van een triggerfinger.

Een triggerfinger kan verschillende symptomen veroorzaken die de normale beweging van de vinger beïnvloeden. De belangrijkste symptomen zijn:

Hokken of blokkeren van de vinger: Een van de meest opvallende symptomen van een triggerfinger is het hokken of blokkeren van de vinger in een gebogen positie. Wanneer iemand met een triggerfinger probeert de vinger te strekken, kan deze plotseling vast komen te zitten en niet soepel kunnen bewegen. Dit hokken kan pijnlijk zijn en het kan wat moeite kosten om de vinger weer recht te krijgen.

Pijn en gevoeligheid: Mensen met een triggerfinger kunnen pijn en gevoeligheid ervaren rond het gebied van de aangedane vinger. De pijn kan variëren van mild tot matig en kan optreden tijdens het bewegen van de vinger of in rust.

Stijfheid en beperkte beweging: Een triggerfinger kan gepaard gaan met stijfheid in de aangedane vinger. Het kan moeilijk zijn om de vinger volledig te buigen of te strekken. De bewegingsbeperking kan variëren afhankelijk van de ernst van de aandoening.

Knappend of knakkend gevoel: Sommige mensen kunnen een knappend of knakkend gevoel ervaren wanneer de vinger plotseling loskomt en zich strekt na het hokken. Dit kan gepaard gaan met een hoorbaar geluid.

Zwelling of knobbels: In sommige gevallen kan er zwelling optreden in het gebied rond de aangedane vinger. Ook kunnen er kleine knobbels of verdikkingen voelbaar zijn op de pees of in de peesschede.

Het is belangrijk op te merken dat niet iedereen met een triggerfinger alle symptomen ervaart. De ernst van de symptomen kan variëren van persoon tot persoon, en in sommige gevallen kunnen de symptomen in de loop van de tijd verergeren.

De behandeling van een triggerfinger kan variëren, afhankelijk van de ernst van de symptomen.

Behandelingen bij een triggerfinger?

De behandeling van een triggerfinger kan variëren, afhankelijk van de ernst van de symptomen. Hier zijn enkele veelvoorkomende behandelingsmogelijkheden:

Rust en aanpassing van activiteiten: In milde gevallen kan rust en het vermijden van herhaalde handbewegingen helpen om de symptomen te verlichten. Het vermijden van activiteiten die de vinger belasten, zoals typen of het vasthouden van gereedschap, kan het herstel bevorderen.

Warme of koude kompressen: Het aanbrengen van warme of koude kompressen op het aangedane gebied kan helpen bij het verminderen van pijn en ontsteking. Dit kan enige verlichting bieden, vooral bij acute symptomen.

Medicatie: Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID’s), zoals ibuprofen, kunnen worden voorgeschreven om ontstekingen te verminderen en pijn te verlichten. Het is belangrijk om deze medicijnen alleen te gebruiken volgens de instructies van een arts.

Handtherapie en oefeningen: Een fysiotherapeut of handtherapeut kan specifieke oefeningen en mobilisatietechnieken aanbevelen om de beweging en functionaliteit van de vinger te verbeteren. Ze kunnen ook advies geven over ergonomie en technieken om herhaling van de symptomen te voorkomen.

Corticosteroïde-injectie: Een arts kan een corticosteroïde-injectie in de peesschede geven om ontstekingen te verminderen. Deze injectie kan de symptomen tijdelijk verlichten en de vinger weer soepeler laten bewegen. Herhaalde injecties kunnen nodig zijn in sommige gevallen.

Chirurgische ingreep: In ernstige of langdurige gevallen kan een operatie worden overwogen. De chirurg maakt een kleine incisie in de peesschede om de vernauwing te verwijderen en de pees weer soepel te laten glijden. Dit staat bekend als een release- of openzettingsprocedure. Chirurgie wordt meestal alleen overwogen als andere behandelingen niet effectief zijn gebleken.

Raadpleeg een ​​arts voor een juiste diagnose en behandelingsaanbevelingen. Ze kunnen de beste aanpak bepalen op basis van de ernst van de aandoening en uw individuele situatie.

Er zijn verschillende oefeningen die kunnen helpen bij het verbeteren van de symptomen van een triggerfinger.

Oefeningen.

Er zijn verschillende oefeningen die kunnen helpen bij het verbeteren van de symptomen van een triggerfinger. Het is echter belangrijk om eerst een arts of een handtherapeut te raadplegen voordat u met deze oefeningen begint, omdat de aanpak kan variëren afhankelijk van de specifieke behoeften van uw situatie. Hier zijn enkele mogelijke oefeningen:

Vingerstretching: Plaats uw handpalm plat op een vlak oppervlak, zoals een tafel. Duw voorzichtig uw aangedane vinger(s) naar achteren, weg van de handpalm, terwijl u de andere vingers plat op de tafel houdt. Houd deze positie een paar seconden vast en herhaal dit enkele keren. Dit helpt de flexibiliteit en het bereik van beweging in de vinger te verbeteren.

Vingergewrichtsrollen: Maak een vuist met uw hand en rol de knokkels van uw vingers over een tafeloppervlak. Begin met de knokkels bij de basis van uw vingers en rol geleidelijk naar de vingertoppen. Herhaal deze beweging enkele keren om de mobiliteit en doorbloeding te bevorderen.

Vingerextensie met behulp van de andere hand: Gebruik de andere hand om de aangedane vinger voorzichtig naar achteren te trekken en in een gestrekte positie te houden. Houd deze positie een paar seconden vast en laat dan los. Herhaal dit enkele keren om de bewegingsvrijheid te vergroten.

Vingerspalken: Een handtherapeut kan een spalk of een splint aanbevelen om de aangedane vinger in een gestrekte positie te houden. Dit helpt bij het strekken van de pees en kan helpen bij het verminderen van de symptomen. Het dragen van een spalk kan nuttig zijn, vooral ‘s nachts of tijdens activiteiten die de symptomen kunnen verergeren.

Grijpoefeningen: Het uitvoeren van grijpoefeningen met een zachte stressbal, een kneedbare klei of een handtrainer kan de handkracht verbeteren en de vingerbeweging stimuleren. Knijp stevig in het object en houd het enkele seconden vast voordat u ontspant. Herhaal dit meerdere keren.

Voer deze oefeningen voorzichtig uit en stop als er pijn of ongemak optreedt. Een handtherapeut kan specifieke oefeningen en richtlijnen aanbevelen op basis van uw individuele situatie en de ernst van de aandoening.

De behandeling van een triggerfinger bij Vitifysio kan bestaan uit verschillende therapieën, afhankelijk van de ernst van de symptomen.

Behandeling bij VitiFysio

De behandeling van een triggerfinger vereist vaak een combinatie van verschillende therapieën. Werk met of kies een medisch professional om de juiste behandeling te vinden voor uw individuele situatie.

Ondervindt u hinder van een triggerfinger of twijfelt u of heeft u vragen over uw klacht(en) en wilt u dat er nader onderzoek wordt gedaan, neem dan contact op via onderstaande “JA IK WIL EEN AFSPRAAK” knop. De fysiotherapeut zal dan samen met u, tijdens uw eerste consult, indien nodig een behandelplan maken.

Dit behandelplan kan bestaan uit:

Blijf niet met uw klachten rondlopen want het kan zomaar zijn dat uw klachten verergeren of dat u er langer over gaat doen om te herstellen. Neem uw klachten serieus en raadpleeg uw fysiotherapeut of huisarts.

Met vriendelijk groet,
Fysiotherapie VitiFysio Venlo
Vitisha Thakoersingh Fysiotherapeut

JA, IK WIL EEN AFSPRAAK!